śmieszność

śmieszność
śmieszność I {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż IVa, DCMc. śmiesznośćści, blm {{/stl_8}}{{stl_7}}'bycie śmiesznym': {{/stl_7}}{{stl_10}}Narazić się na śmieszność. Nie bać się śmieszności. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}śmieszność II {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż IVa, lm M. śmiesznośćści {{/stl_8}}{{stl_7}}'coś, co śmieszy; mała, drobna rzecz, cecha, szczegół, z którego można się pośmiać; śmiesznostka'; Dziewczyny cały czas siedziały w kącie, paplając o różnych śmiesznościach. {{/stl_7}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • śmieszność — ż V, DCMs. śmiesznośćści 1. blm «charakter tego, co jest śmieszne, co wywołuje śmiech, co zasługuje na wyśmianie; komiczność, zabawność» Był systematyczny aż do śmieszności. Narazić się na śmieszność. Okryć się śmiesznością. 2. lm D.… …   Słownik języka polskiego

  • okryć — dk Xa, okryję, okryjesz, okryj, okrył, okryty okrywać ndk I, okryćam, okryćasz, okryćają, okryćaj, okryćał, okryćany 1. «nakryć z wierzchu albo ze wszystkich stron; osłonić, otulić» Okryć kogoś szalem, chustką, płaszczem. Okrywano róże słomą. ◊… …   Słownik języka polskiego

  • wystawić się — na pośmiewisko, na drwiny itp. «narazić się na śmieszność, na jakieś nieprzyjemności, drwiny»: Obiad jedliśmy na cienkiej białej porcelanie w kolorowe kwiatki. Noże, widelce i łyżki były ze srebra. W takim bogactwie człowiek nie przywykły nie… …   Słownik frazeologiczny

  • wystawiać się — Wystawić się na pośmiewisko, na drwiny itp. «narazić się na śmieszność, na jakieś nieprzyjemności, drwiny»: Obiad jedliśmy na cienkiej białej porcelanie w kolorowe kwiatki. Noże, widelce i łyżki były ze srebra. W takim bogactwie człowiek nie… …   Słownik frazeologiczny

  • balon — m IV, D. u, Ms. balonnie; lm M. y 1. «statek latający lżejszy od powietrza, bez własnego napędu, składający się z gazoszczelnej powłoki, wypełnionej lekkim gazem; stosowany do badań naukowych, w celach wojskowych i w sporcie» Obserwować lot… …   Słownik języka polskiego

  • cudactwo — n III, Ms. cudactwowie; lm D. cudactwoactw «dziwactwo, śmieszność» Cudactwo przyzwyczajeń. Cudactwo kostiumów …   Słownik języka polskiego

  • frajer — m IV, DB. a, Ms. frajererze; lm M. ci frajererzy, te y, DB. ów 1. posp. «człowiek naiwny, łatwowierny, nie umiejący sobie radzić w potrzebie, dający się łatwo oszukać; nowicjusz, początkujący w jakiejś dziedzinie» Szukać, znaleźć frajera.… …   Słownik języka polskiego

  • komiczność — ż V, DCMs. komicznośćści, blm rzad. «bycie komicznym; zabawność, śmieszność» …   Słownik języka polskiego

  • komizm — m IV, D. u, Ms. komizmzmie, blm «zespół cech jakiejś osoby, sytuacji, zdarzenia, przedmiotu budzących wesołość, rozśmieszających; ujmowanie i przedstawianie czegoś w sposób wywołujący śmiech; śmieszność, zabawność, komiczność» Komizm sytuacyjny… …   Słownik języka polskiego

  • kompromitacja — ż I, DCMs. kompromitacjacji; lm D. kompromitacjacji (kompromitacjacyj) «narażenie siebie lub kogoś innego na wstyd, śmieszność; kompromitowanie (się)» Bać się kompromitacji. Narażać się na kompromitację. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”